مستند« سرو بی‌نشان» اکران شد

به گزارش معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی حضرت آیت الله حجت کابلی در آیین رونمایی و اکران مستند «سرو بی‌نشان» که به همت باشگاه فیلم اشراق و به کارگردانی زهرا سادات مصباح تهیه و تولید شده است؛ اظهار داشت: مستند سرو بی‌نشان یادآور تلاش‌ها و مجاهدت‌های این عالم بزرگوار است. اگرچه از تمام دست اندرکاران این مجموعه سپاسگزاریم، اما این گام نخست است و مسلماً حق این عالم جلیل القدر با این مقدار ادا نخواهد شد. تلاش‌های بزرگان و علمای افغانستان در مسیر ترویج دین و تبلیغ احکام نباید تنها به یک مستند کوتاه محدود شود. 
آیت الله حجت کابلی در توصیف شخصیت علمی این عالم بزرگ بیان کرد: آیت الله شهید واعظ از شخصیت های بزرگی است که نه تنها در افغانستان بلکه در حوزه های علمیه قم، نجف و مشهد شناخته شده هستند و آثارشان مورد استفاده قرار میگیرد. مهمترین اثر علمی ایشان تقریر درس «مصباح الاصول» مرحوم آیت الله العظمی خویی است که با عبارات روان، ساده، قابل درک و مختصر و مفید مورد استفاده اکثر اساتید حوزه قرار میگیرد. 
آیت الله حجت کابلی افزود: آیت الله شهید واعظ(ره) پس از طی مراحل علمی در کابل به نجف اشرف عزیمت کردند و از محضر آیات عظام حکیم و خویی و دیگر اساتید بهره بردند. پس از بازگشت به کابل مدرس علمیه محمدیه را تاسیس کردند و شاگردان زیادی را تربیت نمودند. ایشان در خطابه ، موعظه و سخنرانی بیان روان، شیوا و زیبایی داشتند به گونه ای که شاگردان خسته نمی‌شدند و حتی صحبت های ایشان مورد استفاده مردم قرار میگرفت.  
ایشان تواضع و فروتنی آیت الله شهید واعظ(ره) را یکی از صفات برجسته ی ایشان خواند و گفت: این عالم بزرگ هیچ‌ گاه به این مسئله که بدون القاب مورد خطاب قرار گیرند اهمیت نمی‌دادند حتی برخی اوقات با نام کوچک و یا آقای واعظ خطاب می‌شدند. این تواضع در رفتار ایشان با اطرافیان هم دیده می شد به گونه ای که در مجالس جای خاصی برای خود طلب نمیکردند و همواره در میان مردم حضور داشتند. این عالم بزرگ هیچگاه خود را بالاتر از دیگران نمی‌دانست و در عین حال نسبت به اساتید و بزرگان خود احترام زیادی قائل بود و حتی بعد از بازگشت از نجف دست اساتید سال های ابتدایی تحصیل خود را می بوسیدند. 
آیت الله حجت کابلی بر لزوم الگوگیری از چنین شخصیت هایی تاکید کرد و افزود: : ما باید این علمای بزرگ را سرمشق خود قرار دهیم و آنان را پیشتاز و پیشراه بدانیم. تواضع این عالمان بزرگ، درس خواندن، درس دادن و زحمات و مشکلات آنان در مسیر علم آموزی باید درس بزرگی برای طلاب امروز باشد.  
ایشان تزکیه را امر مهمی در مسیر رشد علمای بزرگ خواند و تصریح کرد: تزکیه‌ی نفس یکی از اموری است که اهل علم باید آن را دارا باشند زیرا زمانی که میخواهند دیگران را موعظه کنند مصداق« لم تقولون ما لا تفعلون» نشوند. این عالم بزرگ در رابطه تزکیه و تهذیب نفس زحمت زیادی کشیدند و در رفتار نیز مجسمه اخلاق بودند به گونه ای که خود به مباحث اخلاقی که در کتاب « خاطرات زندان» اشاره کرده بود پایبند بودند.